zondag 5 december 2010

Kaatsheuvel – Gisteravond vierden we met onze dochters surpriseavond. Mijn vrouw had Tappas gemaakt en het was ontzettend gezellig. Op een bepaald moment, tussen het opnenen van de pakjes vroeg een van mijn dochters: “Pa, heb je nog wensen voor je eigen begrafenis of wil je dat zelf regelen?”. Ik reageerde koeltjes”om van onderwerp te veranderen. “Mama weet wat ik wil, maar je daar maar geen zorgen over”. Toch bleef ze doorvragen: welke muziek ik wilde enz. enz. Ik heb haar vertelt dat ik daar nog lang niet aan toe was.

Dat is ook zo. Ondanks het feit dat ik afgelopen jaar zeven keer met toeters en bellen afgevoerd ben naar de IC van het ziekenhuis, en twee weken geleden een Tia heb gehad wil je van ‘gaan’ toch niets weten. De cardioloog, die in diepe gedachte naast mijn bed zat zei:”Ik ga toch eens met met collega’s overleggen of we niet voor stamcellentransplantatie kunnen gaan”. Opmermerkelijk, want hij zag er nooit iets in. “Ik wil die invalidering tegen gaan”, luidde zijn conclusie.

De spullen zijn nu opsgestuurd naar het AMC in Amsterdam. Een dezer weken hoop ij de uitslag te krijgen.

Maar ondanks het feit dat ik mijn begrafenis geregeld heb wil ik er verder niet aan denken. Zeker nu de temperatuur omhoog gat en ik (zonder pijn) weer naar buiten kan.

Ik wens jullie allemaal prettige dagen, en als ik iets weet van Amsterdam laat ik het zeker weten.

Met vriendelijke hartgroeten,

Jan in ’t Groen

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.