Pak je kansen !

Ik heet Willem van Diemeren,ik wil mijn hartverhaal vertellen en hoop dat iemand hier iets aan heeft of soms op een idee breng.

Ik ben inmiddels 53 jaar,de eerste keer dat ik problemen met mijn hart kreeg was ik 38 jaar.Ik tenniste toen regelmatig was op m’n 30e gestopt met roken en leefde volgens mij redelijk gezond.Mijn moeder overleed op54 jarige leeftijd door een acute hartstilstand , mijn vader is nu 84 maar heeft ook al enkele infarcten gehad maar het gaat nog redelijk met hem.Mijn dus.slechte kransslagaderen heb ik van mijn ouders geerft,helaas niets aan te doen pechdus.In 1994 kreeg ik mijn eerste bypass operatie,drie omleidingen,nadat ik een week thuis was ging het steeds slechter met me met spoed terug naar het ziekenhuis en ik werd weer open gemaakt,lekkage ,komt wel eens voor maar dit was ernstig en een dubbeltje op z’n kant.Je kan zeggen pech maar ik zeg ik heb geluk ,ze hebben op tijd in gegrepen en het is weer gerepareerd.Na enkele maanden kon ik weer volledig werken en liep ook weer op de tennisbaan te springen ik pakte mijn kans die ik gekregen had.Acht jaar later kreeg ik weer klachten na wat aanpassing in de medicatie ging het weer prima ,weer geluk !Vier jaar later waren de bypassen inmiddels 12 jaar oud en nog in goede staat, toch kreeg ik opnieuw problemen na onderzoek bleek mijn hoofdstam dicht te zitten,er moesten twee omleidingen gemaakt worden . de operatie bracht iets meer risico met zich mee omdat door het littekenweefsel de aderen moeilijk te vinden zijn,dat bleek waar te zijn want ze hadden per ongeluk een goede ader geraakt en moest s’nachts weer met spoed open gemaakt worden omdat mijn algehele conditie snel achteruit ging.Maar de ader werd met succes gerepareerd dus ik had weer geluk.ik dacht ik ben een geluksvogel en pak weer m’n kans!!Ik moet eerlijk zeggen dat ik me na deze operatie niet zo voelde als na die eerste keer maar ja ik werkte weer volledig en sporten deed ik ook weer,en iedereen zei dat ik er ook rekening mee moest houden dat ik een stuk ouder was als toen,maar dat vond ik eigenlijk een beetje onzin.Vorig jaar voelde ik me weer niet goed ,pijn op m’n borst en snel moe,ik voelde me echt beroerd en werd in het ziekenhuis opgenomen.Het bleek dat ik een hartinfarct had gehad en er een beschadiging was.Opereren of dotteren was geen optie zei de cardioloog ,ik vroeg en nu hoe gaan we verder?Hij zei misschien is een stamceltransplantatie een optie voor jou situatie.Ik had er nog nooit van gehoord maar na uitgebreide informatie en veel onderzoeken in het LUMC te Leiden bleek ik er voor in aanmerking te komen.Aanstaande donderdag 28 januari gaat het gebeuren,ik kan haast niet wachten om deze nieuwe kans weer te pakken!Ik ben tenslotte een geluksvogel hahaha !!!???