Paniek

Hallo allemaal,
Ik weet iet wat er hier van mij verwacht wordt, maar ik zal mijn verhaal vertellen.
Niks vermoedend was ik in de tuin aan het werk, ik kreeg ontzettende keelpijn en kreeg druk op mijn borst.
In eerste instantie dacht ik aan hyperventilatie, maar de paniek sloeg toe. In paniek ben ik naar binnen gegaan en wist niet wat ik moest doen, maar naar de buurvrouw. Belde bij haar aan en vroeg of ik ff bij haar mocht gaan zitten ( heb geen partner die bij mij woont, mijn vriend is 5 jaar geleden overleden aan een hart kwaal 46 jaar). Mijn buurvrouw is iemand die heel rustig is en een ander snel en gemakkelijk gerust kan stellen. Helaas het lukte haar niet bij mij. Ik heb haar gevraagt of ze de dokter kon bellen, die zei dat hij gelijk kwam en dat er ook een ambulance onderweg was. Het duurde voor mij uren dat er eindelijk iemand kwam ( hooguit 10 min). De eerste hulp ambulance was er als eerste, de broeder heeft gelijk bloeddruk, hartfilmpje enz bekeken, foute boel ( wist ik toen nog niet hoor dacht nog steeds aan hyperventilatie en schaamde me al dat ze voor niks zouden komen) Hij ging bellen en kwam terug met de boodschap, zo we gaan ff een infuusje aanleggen en je moet ff 8 tabl innemen. Dus ik heel dullig gevraagt wat is er aan de hand. Hij zei niet schrikken de ambulance komt met sirene en je gaat direct door naar het zieknhuis waar ze klaar staan om u te helpen en gelijk te dotteren u heeft een zwaar hartinfarct. Nou ja daar blijf je rustig onder, niet dus de paniek sloeg om me heen. Dacht dat ik gek werd. En ja hoor daar kwam de ambulance, met toeters en bellen. In de ambulance dacht ik nog als dit doodgaan is dan valt het eigenlijk nog wel mee, de broeder zei u bent bang he, ( gek he) ja natuurlijk ben ik bang, nou als het aan hem lag ging ik nog niet dood (gelukig maar dat hij goed gestemd was hahaha).
In het ziekenhuis stonden ze klaar en ik werd direct gedotterd en kreeg een stent.
Zo dat was gebeurt ( viel best mee pffffffff) Moest nog 1 week in het ziekenhuis blijven en mocht daarna naar huis.
Ik voelde me redelijk maar kon niet zeggen dat ik echt goed was opgeknapt. Ben gestopt met roken ( zonder moeite echt waar) ben gaan sporten bij de revalidatie en alles ging eigenlijk best goed, ach een beetje moe, maar dat komt vast door de tabl.
fietstestje , die was goed , zo dan lekker op vakantie ook geen probleem. Na de vakantie moest ik weer een fietstest doen en ik dacht dat ik eraf donderde. Had goed gefietst maar er warem toch afwijkingen te zien, zo das een klap in mijn gezicht. Ik had wel steeds druk op mijn borst met name bij inspanning en was soms kortademig. De cardioloog zei u krijgt een fietstest met radioactieve vloeistof en een scan. Ik maar vragen wat is er dan, nou beetje zuurstof tekort waarschijnlijk, nou ja zeg de paniek slaat weer om me heen oh jee wat nu. Ja 5 weken wachten ( dus ik denk nog ohjee dan is het niet zo ernstig anders was ik wel gelijk aan de beurt geweest toch!)
Maar afgelopen woensdag heb ik de huisarten post gebeld, bloeddruk was 225/ 173 voelde me echt beroerd en mijn hartslag was niet te tellen. Ik totaal in paniek bel dus met de huisartsenpost moest eerst van alles vertellen ( ze vragen je het hemd van je lijf, dacht stuur maar alvast een dokter trut) de dokter komt geeft een spray voor onder de tong en is 1 uur gebleven (petje af voor die arts hoor) Ik werd rustig en mijn bloeddruk ook. Heb nu een caps. gekregen van de huisarts ivm angina pectoris pffffffffffffffff ben best onderste boven en heb jank buien.
Nou das mijn verhaal hoop dat ik jullie er niet mee heb lastig gevallen maar schrijf het nu ff van mij af
Gr. Gabi