plotseling in ziekenhuis en geopereerd worden dmv 7bypasses

Beste hartgenoten

via onderstaand verhaal wil ik mij voorstellen
Ik ben Rikkie en 51 jaar.
Ik ben nu 3 dagen thuis nadat ik zeer plotseling 22 dagen geleden geopereerd ben aan mijn hart nadat ik als `gezond zijnde` plotseling op een maandagavond  benauwd werd en liters zweette. Het ws voor jullie bekende verhaal volgde ± met gillende sirenes naar ziekenhuis , in mijn geval naar Gorinchem.
Daar opgenomen op de hartbewaking, bloedonderzoek wees uit dat er geen infarct was, wel was er een continue afwijking op ECG. dus blijven op hartbewaking. Cardioloog was in eerste instantie niet zo ongerust en besprak met mij dat hij over 3 dagen een Hart catheterisatie zou doen waar ws uit zou komen dat ik 1 of 2 stents via dotteren zou krijgen waardoor mijn pijn en mijn klachten verholpen zouden zijn .
Donderdags eindelijk catheterisatie: tijdens catheterisatie werd de normaal zeer humoristische cardiolooog erg stil en zei:  je leven hangt aan een heel dun zijden draadje je hebt een ongeveer 97% afsluiting van de volledige bloedvoorziening van het hart. 
Er werd direct naar Utrecht gebeld en werd de zelfde dag nog naar Utrecht vervoerd naar de IC hartbewaking. er was geen mogelijkheid voor direct operatie maar er werd wel in ondersteunende hartpomp in mijn aorta aangebracht.
een dag later ben ik geopereerd en heb 7 omleidingen gekregen . tijdens de operatie (8,5 uur) bleek dat ik geen infarct heb gehad maar dat mijn hart ws al lange tijd maar 3-5% zuurstof gehad heeft.
Na de operatie heel veel pijn gehad en vocht bij mijn hart, maar gelukkig is dit allemaal verholpen en ben uiteindelijk nu thuis.

Ik voel me echter met mijn 51 jaar verschrikkelijk slap en zwak. Ik weet dat dit normaal is dat het komende hartrevalidatieprogramma in Gorinchem , waarvoor ik opgeroepen zal worden de komende weken , mij zal helpen om weer nieuwe krachten op te doen
Ik ben heel erg blij dat ik een 2e leven heb gekregen, en dat er in de maanden van 97% vaatafsluiting niets fataals is gebeurd.  MAAR TOCH …….. ik heb een gevoel van nutteloosheid.

Ik hoop hier op de site  via mede lotgenoten zonder zielig te doen wat moed te verzamelen en tips te krijgen op de hopelijk verdere weg terug naar zoveel mogelijk herstel .

groet
Rikkie