Donderdag 15 januari 2009,ben op weg naar mijn werk in de nieuwe Ziekenhuis.Na 15 jaar wachten en wereken op twee locaties was eindelijk zo ver.Het was vijftiende dag in het nieuwe Ziekenhuis en alles was nieuw en iutdagend.
36 jaar werkte ik in het Ziekenhuis en dan noch drie jaar,en mocht ik met 65 jaar met pensioen,had ik gehoopt.
Hetzelefde dag bel ik rond 13 uur,nadat ik door een collega thuis was gebracht huisarts of ik nu terecht kan.Ik was op het werk namelijk door een klinisch chemicus over een water koker bechoorlijk afgeblaft en nu voel ik een onbekende pijn om mijn borstkas,net of er iemand een riem rondom aanhaalt.
Ik stap op de fiets, en was zo bij de huisarts. Ja, dacht mijn huisarts,ze zal een beetje hyperventileren,maar we maken een ECG. Binnen 15 minuten met met een infuus lag ik in de ambulance op weg naar de Erste Hulp naar de Nieuwe Ziekenhuis.Na iets minder dan twee dagen IC en 7 dagen MC mocht ik naar huis.Maar eerst naar de apotheek,die ik verliet als groot gebruiker.
Het waren medicijnen voor mijn gebroken hart en een licht hartinfarct waar artsen uit ervaring erg bang zijn.
Na vijf manden ging ik met 62 jaar met prepensioen weg uit Ziekenhuis.Ik had voor mijn voor mijn hart gekozen.
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
