Revalidatie…….

Ik ben nog steeds erg druk aan het revalideren, een heerlijk gevoel om weer iets te doen!! Mijn motto is: "Elke dag er weer tegen aan en iedere dag een stapje meer"
De revalidatie blijft in kleine stapjes vooruit gaan, wat erg goed is omdat de kans op terugval zo klein is.
Twee keer in de week ga ik een uur naar het ziekenhuis, het eerste half uur train in met de roeibank, loopband, cross walker en step. Het tweede half uur fiets ik onder ECG begeleiding. De oefeningen worden soms verhoogd of in tijd verlengd, het geeft me een gevoel van trots als ik weer wat meer heb gedaan. Tijdens het fietsten onder ECG begeleiding is goed zichtbaar dat de ritmestoornis word onderdrukt door mijn medicijnen en de hartslag daardoor rustig blijft, ook is er goed te zien dat mijn hartslag steeds heel stabiel blijft en dat hij zich weer sneller hersteld.
Ik ben er zeer blij mee, ook thuis ben ik druk aan het trainen. Op de fiets, roeien, lopen iedere dag weer! Ik merk ook dat het wat makkelijker word allemaal en dat ik steeds meer kan. Ja de propranolol doet heel veel goeds voor mij, ik voel me veel beter en mijn hart laat  nauwelijks nog ritmestoornissen door en de frequentie is weer net als bij "gezonde" mensen!!
Ik krijg ook een keer in de drie week een B12 injectie, die helpen mij ook zeer goed. Als de dag is aangebroken dat ik de spuit weer mag ben ik altijd erg moe, benauwd, meer pijn etc. en de dag na de spuit is dat weer stukken beter, het helpt mij gelukkig dus erg goed.

Naast de medcijnen voor mijn hart en de b12 injecties hield ik toch nog wat klachten over, hiervoor werd ik weer onderzocht door een systeeminternist in het UMC Groningen. In eerste instantie dachten ze aan iets van Crohn of een maagbacterie maar een gastroscopie wees uit dat dit er allemaal netjes uitzag. Ook in het bloed zijn verder geen dingen te vinden. Nu is gister bij mijn de officiele diagnose ME gesteld, ik had liever iets anders gehad omdat hier geen medicijnen of iets dergelijks voor zijn. Maar ik ben ook al lang blij dat alles nu een naam heeft.
het is iets waar ik mee moet leren leven, maar onder begeleiding van fysiotherapie wel beter kan worden. Ik ga het nu ook proberen in de alternatieve geneestwijze omdat ik daar veel goede berichten over heb gehoord en daar komt bij, ik heb toch niets te verliezen! Volgende week heb ik een afspraak bij een osteopaat, ik ben benieuwd!
Mijn arts heeft mij wel duidelijk gemaakt dat mijn ritmestoornis, de B12 tekort en de ME allemaal lostaande dingen zijn en geen verband hebben.

Vanaf het moment dat ik ziek werd heb ik altijd gezegd "ik vraag me af of ik ooit weer word zoals ik werd" dat gevoel ik blijkbaar terrecht geweest. Want van de ME zal ik altijd moeër blijven en veel pijn in mijn lichaam hebben.. Maar dat maakt me niet uit, ik ben zowiso al weer veel beter dan dat ik was. En het gaat nu nog steeds vooruit en ik kan steeds meer, als ik weer 90% word van wat ik was ben ik al tevreden!!

Ik ga komend september weer proberen naar school te gaan, of het lukt weet ik niet. maar als ik het niet probeer heb ik het zowiso al verloren!! Ik ga er voor en ik hoop met heel mijn hart dat mijn gezondheid het nu wel toelaat!!

Liefs Ilonka