Op 4 januari 2019 zat ik rustig op de stoel en werd overvallen door enorme pijn op de borst. Uitstraling naar de schouderbladen en kaak. Manlief heeft 112 gebeld en al zeer snel werd ik in de gele taxi naar het mcl in LW vervoerd. Het zuurstofgehalte bleek niet goed te zijn en de waarden van het bloed was enigzins verhoogd. Reden tot opname. In de loop van de dag trok het weg nadat ik de hele dag aan het infuus had gelegen. Ik heb een vernauwing in de linkerhartspier en wel het onderste stukje. Te klein om een stent te plaatsen. Probleem wordt nu met medicatie ondersteund. Een vaatverwijder en bloedverdunner erbij en nog een pilletje voor de bloeddruk (slik ik al 40 jaar). Nu twee maanden later zit je in een film. De ene dag is de andere niet. Ik voel me moe, niet begrepen en heb best wel af en toe angstaanvallen gewoon omdat het niet lekker voelt. De griep heeft nu genadeloos toegeslagen en het is alsof ik er niet doorheen kom. Het moet een plekje krijgen en acceptatie dat het gewoon zo is. Er is eindelijk iets gevonden nadat ik jarenlang heb moeten aanhoren dat het tussen de oren zat of dat het de overgang was.
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
