vrijdag 3 februari 2012

Hoi, hoi

8 augustus stond ons leven ineens op zijn kop. Net 2 dagen terug van vakantie uit Frankrijk (caravan nog maar net uitgepakt) moesten we ons hondje in laten slapen, was een hele moeilijke beslissing, maar wel het beste. Bij het crematorium kreeg ik een hartaanval.

Kids van 10 en 13 en mijn man waren hond kwijt en moeders lag in het ziekenhuis allemaal op 1 dag. Omdat het in Rhenen gebeurde moest ik helemaal naar Ede, dus nog ver van huis ook.

Eerst leek mijn ECG niet zo afwijkend, ‘ s nachts bleek mijn hart enzymen in het bloed verhoogd. Ik baalde want ik was 41 en had plotseling hartproblemen. Het bleek een schamsschot te zijn. De dagen erna had ik zo af en toe nog wel lichte klachten van pijn op de borst. 3 dagen later kreeg ik een hart catheterisatie in Ede. Er bleek een scheurtje in de binnenwand te zitten van de linkerkransslagader. Met toeters en bellen van Ede naar S.t. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein, waar ik ook zelf werk. Een stent ging niet lukken de scheur was te groot. Weken opname in het verschiet met bloedverdunners. Maar….

de volgende dag heel veel klachten, geen onderzoeken meer. Ecg was gewoon slecht. Een spoed C.A.B.G. gekregen met 1 omleiding. Het ging allemaal zo snel. Ik had ook zo iets van kom maar op, dit is het ook niet. De scheur in de binnenwand was achteraf heel groot geworden. ‘S avonds werd ik om 21.30 wakker, belde nadat ik de tube kwijt was gelijk naar huis en heb ook niet meer geslapen die nacht. Die duurde dus ook heeeel lang. Ik was gewoon klaarwakker. Ik ben traditioneel geopereerd, dus niet op de nieuwe manier onder je borst. Dit omdat het te acuut werd.

Volgende dag ging ik naar de gewone afdeling en gingen de drains etc eruit. Zelf ook ooit op de mc/ic gewerkt, beleefde het nu van de andere kant.

1 week in het ziekenhuis gelegen, met veel misselijkheid klachten. Eenmaal thuis ging dat weer veel beter, lag toch aan de medicatie dat ik misselijk was. Langzaam ging alles beter, lopen, conditie etc.

Nu bijna 6 maanden later gaat het heel goed met mij. Ik ben sinds vorige week de ziektewet weer uit. Werk 16 uur over 3 dagen verdeeld. Ook psychisch kon en kan ik het goed relativeren. De cardioloog zei je hebt enorme pech gehad, en ook heb ik nooit het gevoel gehad dat het mis zou gaan. Ik heb nu ook zo iets van, het is gemaakt en laten we er maar niet te lang bij stil blijven staan. Klinkt voor anderen misschien raar, maar ik voel dat nu echt zo en wil dat ook proberen vast te houden. Sommige dingen in het leven zie ik wel anders, je geniet wat meer van de kleine dingen…

Ik lees hartgenoten al een tijd en nu dacht ik laat ik mijn verhaal er ook eens op zetten.

In januari nog voor controle geweest bij cardioloog. Alles is goed, mag jaar wegblijven. De kans dat het in de andere kransslagaders voor komt is volgens hem erg klein, wordt eigenlijk alleen in de linkerkransslagader gezien en komt zelden voor. Jonge vrouwen rond de 40, w.s. hormonaal. Ik heb ook maar een paar verhalen hier op hartgenoten kunnen ontdekken.

Ik drink en rook niet en ben dus ook niet al te dik.

Wij als gezin hebben de draad weer helemaal opgepakt. We hebben sinds 7 weken weer een hondje en dat doet ons heel erg goed!

groeten,

Moniek

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.