sportief op weg naar een nieuwe aorta bio klep , op weg naar een gezonder leven .

Jaren geleden had ik een ‘sporthart’.

’s morgens stond ik op met een hartslag van 24.

Mijn hart beheerste mijn leven als ‘gangmaker’ gedurende mijn triathlon prestaties. De ‘gangmaker was er altijd, ook gedurende mijn hoogtij triathlon dagen als 33 jarige. Jaren later was deze ‘gangmaker’ weer aanwezig tijdens mijn laatste wedstrijd in Frankrijk.

Wie had ooit kunnen dromen dat ik negen jaar na Frankrijk , als 55 jarige opnieuw mijn ‘gangmaker’ als pronkstuk wilde presenteren tijden een open hart operatie.

Twee jaar geleden, tijdens de voor onderzoeken van een ‘kijk’ operatie voor de knie, werd een zeer kleine afwijking terloops ontdekt door de cardioloog. ‘komt u maar over zes maanden terug, zodra uw knie is genezen’.

Zes maanden later zat ik met mijn ‘gangmaker’ bij de cardioloog. We bespraken mijn hart, en nu op een andere ’toon’ dan altijd met de ‘gangmaker’ op de fiets, lopen en zwemmen .altijd trainen met de hartslag met genoegdoening van de ‘gangmaker’.

De cardioloog constateerde een ‘licht’ slijtende aorta klep. Via een aantal schematische voorstellingen als uitleg, had ik een aantal vellen papier om naast mijn oude training schema’s te voegen, alleen hadden de twee schema’s niet veel verwantschap. De oude ‘gangmaker’ zat wel in het midden.

Januari 2010 kreeg ik te horen dat een openhart operatie mijn voorland is. Gezien ik een non urgent geval ben, kan het nog maanden, minimaal vier maanden, duren.

Op dit moment woog ik 120 kilo , en naar eigen zeggen gewoon veel te zwaar.

Een nieuw plan wordt getrokken; mijn ‘gangmaker’ de komende maanden extra in de watten leggen en in goede conditie voor de operatie afleveren.

De maanden na dato ben ik 20 kilo afgevallen , en dagelijks veel cardio trainingen gedaan, veel mountain biken en zwemmen.

Ten tijde van de operatie begin juli was mijn hart in topconditie.

De chirurg heeft mij een compliment gegeven, de operatie was zeer geslaagd.

De oude klep was erg verkalkt en ‘versteend ‘.

Mijn fysiotherapeut mocht de operatie bijwonen, en daags na mijn thuiskomst kwam hij mij verslag uitbrengen, gepakt en bezakt met een groot boek ‘de anatomie van het lichaam’.

Hij meldde dat mijn klep erg ‘verkalkt’ was. De chirurg tikte met een scalpel tijdens de ingreep op de oude klep, en het geluid van een scalpel op steen klonk door de operatiekamer.

Het was echt tijd voor een nieuwe klep, net op tijd.

Na 4 dagen mocht ik het ziekenhuis verlaten, met een nieuw bio klepje.

Volgens de chirurg erg snel, maar gezien de goede conditionele staat van mijn hart , zeker verantwoord.

Er kwam een kink in de hart kabel

Na 4 dagen thuis gebeurde er iets onverwachts. Na een flinke wandeling s’morgens stelde ik bij mijn vriendin een aantal rare ,en onverwachte vragen.

Janine, mijn mantelzorg annex vriendin keek verbaasd op na het stellen van een aantal vragen:

“waar waren we vanmorgen?”

“wie belde er net ?”

En nog vreemder “wat zijn dat voor littekens op mijn borstkas ? ”

Janine schrok eerst en greep toen naar de telefoon

Een uur later kreeg ik een neurologisch onderzoek in hetzelfde ziekenhuis waar ik ben geopereerd. Mijn chirurg liet een neuroloog in allerijl oproepen.

Ik verbleef wederom een tweetal dagen in het ziekenhuis, onder observatie.

Na drie dagen was het duidelijk ..

Door een hartritme stoornis, opgedaan op de vierde dag thuis. kwam er zuurstofgebrek in mijn hersenen. Daardoor kreeg ik een ’tia’-achtige aanval . geheugenverlies.

Mijn ‘gangmaker ‘stond nu even buiten spel.

Volgens mijn hart chirurg gebeurt dit bij een op de drie gevallen, na een hart operatie.

In mijn geval was ik al thuis, daar bij andere gevallen patiënten nog in het ziekenhuis liggen.

Ik dien nu dagelijks een ‘beta blokker’te slikken ..en nu weken later kwam het probleem tot dusver niet meer terug.

Nu , ten tijde van het schrijven van dit epos, is het alweer 5 weken verder.

Ik krijg langzamer hand, sinds de laatste twee weken steeds meer kracht terug in mijn lichaam. Ik wandel iedere dag, en verder niks. Mijn lichaam, en ‘gangmaker’ vraagt om fysiologische veranderingen, dus trainen, en meer bewegen dan alleen maar wandelen. Ik heb tenslotte, tot daags voor de operatie, veel trainingen afgewerkt.

Volgens het boekje mag ik nu nog niks doen. Mijn lieve vriendin Janine is al weken mijn ‘mantelzorg’. Zij heeft ook verlof gekregen, wat een lieve baas. Wij wonen niet eens samen.

Ik mag nu, na vijf weken alleen ‘licht’ huishoudelijk werk doen ..en daar houden ik en mijn ‘gangmaker ‘ ons aan.

Ik heb nog wel last van mijn borstbeen, in de verte is het soms voelbaar.

Ik wil na zes weken beginnen met fysiotherapie in kader van de revalidatie.

Ik heb ook een vraag aan de cardio arts; mag ik beginnen met fysio als ik nou en dan nog pijn via het borstbeen voel.

Dit is mijn ‘hartverhaal’ .en het moraal van dit verhaal ? je lichaam respecteren en in goede zorg behandelen. Dit betekent gezond bewegen en gezond eten.

Hans