Steeds maar weer

Hallo iedereen,

Wat een inspirerende verhalen.

Ook zou ik graag mijn verhaal willen doen.

Ik ben een vrouw van 40, getrouwd en twee dochters en twee hondjes.

Ik kreeg na de geboorte van mijn jongste last van onregelmatige hartslag hoog/ laag ( sick sinus syndroom) echt snel afwisselend. Veel ziekenhuis opnames volgde. Het ene tabletje na het andere, ik slikte op een gegeven moment 16 verschillende pilletjes, om mijn ritme onder controle te krijgen. Maar helaas steeds ging het weer mis. Ik had voornamelijk last van, sinustachycardie in rust op 220pm. In 2011 eerste ablatie gehad, dit ging goed tot 6 maanden na de operatie… Toen ja daar ging hij weer de hoogte in, bij alles wat ik deed. Wat volgde waren nog 6 ablaties. Vorig jaar Oktober heb ik een VATS- ABLATIE gehad. Toen is de sinusknoop eigenlijk via een warme klem geïsoleerd van het hart, resultaat is wel dat ik nu een pacemaker heb. Al gelijk een week later, wat een rust en een energie had ik…. Leek wel of ik opnieuw was geboren ik kon alles weer ( met de kinderen spelen, met de hondjes lopen, boodschappen doen, werken wat een energie)

Dit jaar Augustus was ik weer erg moe, en naar mijn gevoel leek het of ik twee hartritmes soms had…. Maar ik ben kraamverzorgster en bij ons zijn de zomerperiodes erg druk….. Dus dacht gewoon te veel gewerkt, wat meer rust nemen. In September voor controlle naar de pacemaker technicus. Hem verteld dat ik erg moe was, en soms het idee had dat mijn hartslag weer raar doet. Hij gemeten en wat bleek de sinusknoop was de boel weer aan het overnemen ( maar niet op de goed manier). Ziekenhuis opnamen volgde, weer andere medicatie proberen, pacemaker anders afgesteld, maar die werkt tegendraads. Even geprobeerd om hem uit te zetten, maar helaas dat ging niet goed. Afgelopen 10 december een uitgebreide EFO onderzoek gehad. Zes uur naar het plafond gestaard, cardioloog heeft geprobeerd om te ableren, maar helaas. Wat blijkt nu sinusknoop is over de barricade heengegroeid… Cardioloog vertelde mij dit op de khaterisatie kamer ( ja als zo’n man naast je komt zitten op een krukje terwijl ze nog bezig zijn, geeft je geen goed gevoel) Oké wat nu, tja ik ga toch zo snel overleggen voor een openhartoperatie. Slik slik slik……. Nu wordt ik in Januari geholpen in het MST met twee torax chirurgen van buitenaf. Ze gaan de sinusknoop nu echt uit het hart snijden. Het gaat dus allemaal wel snel…..pfffffff zie er enorm tegen op. Ook thuis, best pittig voor het gezin. Heeft er iemand ervaring hier mee??? Wat kan ik verwachten als ik thuis kom uit het ziekenhuis. Is er een manier om mijn kinderen voor te bereiden, heb een autistische dochter.

Veel lieve hartgroeten Monica