Hallo allemaal,
Het heeft even geduurd voor dit verhaal, maar er gebeurd zoveel dat ik soms niet weet waar ik tijd en energie vandaan moet halen om sommige dingen te doen. Maar goed! Ik kreeg vanmorgen telefoon, i.p.v. een wachtlijst van 6 maand, ben ik gewoon volgende week al aan de beurt voor de katheterablatie! Enerzijds, fantastisch en snel en mooi. Maar anderzijds, doodeng en al zo dichtbij!!! Ik weet even niet wat ik met mezelf aan moet, ben echt helemaal van slag.
Uit de MRI kwam dat er verder geen littekens op mijn hart zaten e.d. alleen de waarde van de wand van de linkerventrikel was wat laag. Maar dat zou door de ablatie beter worden of zich herstellen geloof ik.
Ik moet nog wel onderzoeken hebben voor slaapapneu e.d. want mijn cardioloog achtte de kans dat ik dat had erg groot. Dus we wachten af… zou wel verklaren waarom ik zo moe ben en me ’s ochtends nou ja ‘zo’ voel.
Ik ben erg benieuwd naar hoe het gaat die ablatie want je krijgt alleen plaatselijke verdoving als ze je lies binnen gaan, de rest maak je gewoon mee en daar zie ik zo tegen op :-(. Wie heeft er ervaring mee en ook omtrend het herstel, bedoel kun je zeg maar een week later alles weer doen wat je voor de ingreep ook kon of?
Fijne dag allemaal!
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
