In 2007 door de huisarts vanwege klachten van vermoeidheid doorgestuurd naar het ziekenhuis om een echo van de schildklier te laten maken en tevens voor een afspraak met de cardioloog. De afspraak bij de cardioloog was vrj snel gemaakt en bij het eerste consult werd ik al direct opgenomen in het ziekenhuis, want het leek er op dat ik of een hartinfarct, of een beschadiging aan het hart had vanwege te hoge bloeddroek. Werd met een rolstoel opgehaald en direct naar de hartbewaking gebracht. Heb er een nachtje gelegen en mocht weer naar huis. De fietstest die gepland stond voor de volgende dag ging niet door en werd voor later gepland. Maandag 3 september 2007 was de fietstest. Moest weer even terug naar de wachtkamer voor de uitslag en ja hoor mocht weer in het ziekenhuis blijven. De cardioloog vertrouwde het niet en zei: we doen vanmiddag een kathetererisatie en dan zal blijken: of er zit iets, of er zit niets. Dinsdagmorgen met mijn man op het spreekuur bij de cardioloog en ja hoor er waren 2 vernauwingen bij de kransslagader en ik zou woensdag 4 september gedotterd worden. Bij het dotteren is er 1 vernauwing verholpen en hebben ze 2 stents geplaatst, aan de 2e vernauwing hebben ze niets gedaan. We zijn nu 3 jaar verder en ik moet zeggen wat klachten zijn weg, maar heb wel mijn beperkingen.
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.