donderdag 20 oktober 2011

Daar lag ik dan op de operatietafel… kon me niet bewegen, nog de ogen openen, lag daar als dood.

Voelde verschrikkelijke pijn! Herinnerde ineens mij bewust dat ik geopeerd werd!

Een verschrikkelijke Angst beleefde ik..

Wilde dat aangeven door mijn hand of vinger te bewegen, mijn ogen te knipperen, ’t uit te schreeuwen.

Ik kon niets van mijzelf in beweging brengen, was verlamd.. Voelde snijden!! Ik herinner mij dit alles als of het gisteren is gebeurd. Die verschrikkelijke pijn voelde als “gloeiend heet en gemeen scherp”.

Ik gilde ’t uit in mezelf, maar niemand kon mij horen. Een verschrikkelijke nachtmerry..

Op dit moment woon ik in Duitsland, in een prachtige natuur waar mijn man en ik onze rust vonden.

Mijn huisarts, heeft mij bij tijdens ’t onderzoek iets verdachts gezien en er de naam bij genoemd.

Zij diagnostiseerde “waarschijnlijk een vergrote buik aorta!”

Ze heeft meteen contact met de Internist opgenomen! Als zij gelijk heeft … en daar wil ik niet over nadenken.

Maar laat me nooit meer opereren, dat weet ik zeer zeker! Heb geen angst voor de dood..

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.