Toch een nieuwe pacemaker.

In dec. 2000 mijn eerste p.m.gekregen.Dit nadat ik een check-up had ondergaan bij mijn bedrijfsarts.Volgens hem was er iets met mijn hart.Had een afspraak gemaakt bij de cardioloog.Een paar dagen voordat ik bij hem terecht kon,werd ik thuis erg duizelig en koud.Het was net of er een knop omging,was net aan het stofzuigen.Maar vroeg naar bed en de volgende morgen met mijn schoonzusje naar de huisarts.Zei nog tegen haar ,straks heb ik een p.m. nodig.Mijn hartslag was onder de 40 en mijn huisarts belde meteen de spoedeisende hulp.Daar kreeg ik binnen een uur al een externe p.m.Eerst nog onderzoeken en een hart-catheterisatie.Ik heb een totale AV-block.Dan sta je na een dag of tien weer buiten met een p.m.Volgens mijn cardioloog kon ik alles weer,zelf diepzeeduiken en bergbeklimmen.Nu ben ik dus niet zo sportief.De volgende jaren 1 keer per jaar op controle en ik moet zeggen het ging hardstikke goed.Vergat soms dat ik een p.m. had.Alhoewel daar kwam verandering in. Na de zomervakantie in 2007 voelde ik me opgejaagd,anders.Afspraak gemaakt met de p.m.controleur.Hij vroeg me of ik een ongeluk had gehad omdat de batterij meer stroom ging verbruiken.Dat was niet het geval,er was niets gebeurd.Hij opperde dat er misschien een draadbreuk zat.Hij nam telefonisch contact op met mijn cardioloog.Deze vond het niet noodzakelijk dat er foto's werden gemaakt en de instelling van de p.m.werd veranderd.Na een tijdje werd ik s'nachts wakker en kreeg ik hartrime-stoornissen.Tegen de morgen ging het weer beter en daarna toch naar mijn werk.Weer naar de p.m.controleur,die niets kon vinden omdat mijn Medtronic p.m. niet alles kon opslaan.Intussen had mijn bedrijfsarts ook al een brief aan mijn cardioloog geschreven omdat ik het niet vertrouwde.Dit ging een aantal nachten zo door.Uiteindelijk heeft mijn huisarts overlegd met mijn cardioloog en kon ik in het M.C.L. terecht voor een holterkastje.Mijn collega is samen met mij naar het M.C.L. gegaan omdat ze het niet vertrouwde dat ik op de fiets ging.Werd eerst onderzocht door een andere cardioloog.Die vertelde dat het misschien de overgang was,niet te veel koffie drinken etc.Dan begin je aan jezelf te twijfelen.Enfin,s'nachts was het weer raak.Gelukkig had ik mijn holterkastje,die alles registreerde.Had de hele nacht beneden op de bank gelegen.Toch maar naar boven om me te wassen.Toen ik weer bijkwam lag ik beneden op de grond.Ik snapte er niets van.Toen 112 gebeld en ik werd naar de spoedeisende hulp gebracht.Had een hoofdwond en kreeg 10 hechtingen en was bont en blauw van het vallen.Iedereen was erg behulpzaam,was erg blij dat ik nu werd geloofd.Die arts die mijn hoodwond intussen hechtte,vertelde dat ik mijn dagboekje betreffende mijn holterkastje niet helemaal had ingevuld.Ik moest ook wel lachen en zie dat hij het laatste gedeelte zelf maar in moest vullen.Er was dus wel een draadbreuk aanwezig,daarom had ik een black-out gehad.Wat dat betreft heb ik een bescherm-engel gehad.Mijn intuítie was dus wel goed,geen overgangsklachten.Na 5 dagen kreeg ik een nieuwe Medtronic + nieuwe lead geïmplanteerd.Ben nu wel van het feit doordrongen dat ik van mijn p.m. afhankelijk ben,maar er toch ook zeer gelukkig mee ben.Zie de toekomst met vertrouwen tegemoet.En het positieve is dat wanneer je in nood zit je veel steun hebt van je familie,je collega's en een goede verzorging en begrip van de artsen en verpleging.Ik kan er nu weer een aantal jaren tegen.

Liefs.
Wietske