Dag beste lezer,
In september 2011 heb ik een hartoperatie ondergaan. Kreeg toen zes bypasses. In de daaropvolgende zes maanden herstelde ik bijzonder goed. Had weer energie voor tien en had er weer zin in. Vanaf maart 2012 gere-integreerd in mijn werk (ik werk als docent in het hbo) en in juli volledig hersteld verklaard. Ging allemaal volgens boekje en van een leien dakje.
Het schooljaar daarop (1212-1213) weer volledig aan de bak. In de laatste drie maanden van dat schooljaar (april, mei, juni) begon ik mij wel steeds meer vermoeid te voelen. Maar ik heb volgehouden door de gedachte dat ik vier weken vakantie had om bij te komen. Tijdens mijn vakantie (half juli- half augustus) viel ik echter volledig stil. Ik deed helemaal niets meer. Alles was me teveel en ik begon een beetje een hekel aan mezelf te krijgen. Na de vakantie nog een weekje gewerkt. Bijzonder moeizaam en benauwend. Was erg prikkelbaar (kort lontje), kreeg last van hartkloppingen, plotselinge zweetaanvallen, concentratie- en geheugenproblemen. De week daarop naar de huisarts gegaan. Conclusie: Overspannen.
Ik zit nu al vier maanden thuis, loop bij een psychologe voor een cognitieve gedragstherapie. Ik begrijp de oorzaken (er zijn nog wat meer ingrijpende dingen gebeurd de afgelopen tig jaren) van mijn overspannenheid en ik kan de zaken weer goed op een rijtje krijgen. Maar het schiet allemaal niet zo op. Ik ben nog steeds hondsmoe (terwijl ik meer dan normaal slaap) en wordt nog steeds snel boos op “de wereld” en op mezelf. Ik baal daar enorm van en wil er graag van af, want uiteindelijk wil ik mijn werk weer oppakken. Ik ben 57 jaar nu en wil nog niet thuiszitten.
Zijn er mensen die soortgelijke ervaringen hebben of nu zelf in een soortgelijke situatie zitten? Ik ben daar erg benieuwd naar.
Groet,
Rinus van Putten
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
