Update over cholesterol

Vanmorgen de uitslag van mijn bloedonderzoek gehad. Van 1.8 zat ik nu ´te hoog´. Ik verwachtte zeker een verandering in de uitslagen. We eten inmiddels ruim een half jaar anders: minder snelle koolhydraten, meer groentes en meer vetten. We zijn zelfs afgevallen omdat we dankzij de volvette producten nooit met een knorrende maag moeten strijden tegen snaaineigingen.  Dat m'n cholesterol nu wat hoger is, maakt juist dat ik me veiliger voel. Ik leef liever korter dan dat langer met hersenschade door te weinig cholesterol. Helaas heeft mijn cardioloog weinig interesse in de relatie snelle koolhydraten, bloedsuikerspiegel, diabetes en hartproblemen. Ik ben maar niet begonnen over de theorie dat bij vrouwen verstoppingen op een andere manier ontstaan.  Ik had een klein loszittend stukje bekleding van de binnenkant van een kransslagader waardoor ik al een half jaar minder energie had (uitte zich in sportprestaties en fietssnelheid en later in hartkrampen die meestal maar 20 minuten duurden. Ik rookte al 15 jaar niet meer, sportte bijna dagelijks en het kwam niet  in mij op om aan hartklachten te denken. Ook niet om naar de huisarts te gaan met een kramp die toch steeds weg ging. Ik was nog nooit serieus genomen door een arts en verwachtte nu echt niets anders. Pas nadat de kramp elf uur duurde, meldde ik me en toen bleek dat ik te laat was. Flink stuk hart afgestorven en eenmaal weer thuis rolstoelafhankelijk door de extreem slechte pompfunctie. Mijn huidige cardioloog was betrokken met het behandelplan om me weer op de been te krijgen en dat is uitstekend gelukt (slapende hartcellen achter het afgestorven deel konden drie maanden later door het herstellen van de bloedsomloop weer geactiveerd worden)!!! Helaas had ik de pech dat de extra bloedverdunner die ik kreeg na de stent juist in samenwerking met de maagbeschermer voor klontervorming ging zorgen waardoor ik er angina pectoris bij kreeg. Mijn cardioloog stelt dat ik toen toch een cholesterolprobleem had omdat ik gedotterd ben geweest. Ik zet daar een vraagteken bij. Eigenlijk zou er, net zoals bij kanker, gekeken moeten worden naar je aanleg/DNA voor het meest ideale behandelplan.

Van mannen hoor ik trouwens veel vaker dat ze een bypass moeten krijgen. Ik ken maar één vrouw die dat heeft gehad (maar wel veel vrouwen (zonder uitzondering zware rooksters) gekend die hun eerste hartaanval niet hebben overleefd). Ik zou zo graag meer zekerheden willen hebben. 

Maar goed, eind van de week een echo om de ejectiefractie/pompfunctie te bepalen. We hebben het idee dat mijn hart, nu na tien jaar, veel sterker is geworden. Feit is dat ik al duidelijk minder last heb van boesemfibrileren. Straks mogelijk minder plaspillen – dat zou geweldig zijn! 

 

Update over mijn voeten: blijkbaar werkten de statines erg lang door op dit gebied want ik bleef vrij lang teveel last houden. Maar nu gaat het veel beter.

Ik gebruik nog wel een cholesterolremmer (Repatha en Ezetrol) maar dit probleem is gelukkig minder groot. Mijn handen zijn wel een groot probleem: blijkbaar ooit te laat geopereerd aan het carpaal tunnelsyndroom. Ik heb nu een fysiotherapeut die in handenproblemen is gespecialiseerd. Ik dacht op grond van twee diagnoses ooit (acupunturist en andere gespecialiseerde fysiotherapeut) dat ik al jarenlang in mijn linkerhand een ontstoken pees had. Dus niet; door de afgestorven zenuwen zijn de spieren in de problemen gekomen en wordt het gewricht te zwaar belast met als gevolg fikse artrose.

 

Hartelijke groet,

 

Suzan