woensdag 28 januari 2009

Hallo,

Mijn naam is Gwen en dit verhaal gaat over mijn man.
Het is zaterdagavond en zitten aan tafel te eten opeens krijgt mijn man wel heel veel pijn aan zijn linkerbovenarm. Hij omschreef de pijn als iemand die heel erg zijn arm aan het fijnknijpen was. Aangezien de pijn steeds erger werd heb ik de huisartsenpost gebeld aangezien ik zo niet de avond en zeker niet de nacht in wilde, hier moest naar gekeken worden.
De doktersassistent dacht in eerste instantie aan een slijmbeursontsteking maar gedurende het telefoongesprek over de klachten vond ze het een steeds vreemder verhaal worden. Hij had namelijk geen pijn op de borst en was niet kortademig maar de pijn kwam wel uit het schouder gebied. Hierop kregen we de mededeling dat de arts ons zo terug zou bellen. Na een kwartier de arts aan de telefoon. Deze is in gesprek gegaan met mijn man en van het een kwam het ander. Waarna hem bekend werd dat er familieleden zijn met hartproblemen stond er binnen 10 minuten een ambulance voor de deur.
Er werd een hartflimpje gemaakt en binnen enkele seconden was bekend dat mijn man een hartinfart had gehad. Het ambulance personeel is snel gaan handelen en binnen no-time lag mijn man in het ziekenhuis. Nadat de doktoren gearriveerd waren heeft hij een onderzoek gekregen met contrastvloeistof om te beoordelen hoe de situatie er voorstond. Door het snelle optreden van het ambulancepersoneel was de betreffende kransslagader open gesprongen, dit was een hele opluchting. Maar na verder onderzoek bleken de andere 2 kransslagaders helemaal en gedeeltelijk dicht te zitten. Hij heeft dus al meerder infarten gehad maar er nooit iets van gemerkt.
Tijdens het onderzoek was de beslissing voor een bypass operatie door de doktoren snel gemaakt. Dit was een erg grote tegenslag voor ons.
De operatie zou over 2 dagen al plaatsvinden dus erg weinig tijd om je voor te bereiden. Maar ja zijn gezondheid staat op de eerste plaats.
Afgelopen maandag heeft de operatie plaatsgevonden. Er zijn 6 omleidingen gemaakt. De operatie is naar verwachting verlopen. Eenmaal op de ic aangekomen hebben ze weer een hartfilmpje gemaakt om te kijken of alles naar wens was. Dit bleek niet zo te zijn, ze zagen nog een kleine afwijking. Hierop is besloten dat hij nogmaals een onderzoek kreeg met contrastvloeistof. Op het moment dat ze hem naar de onderzoekskamer wilde brengen heeft hij hartritme stoornissen gekregen en hebben ze hem kortstondig moeten reanimeren. Gelukkig is dat allemaal goed verlopen en heeft het latere onderzoek geen verdere schade opgeleverd.
Dit alles heeft een enorme impact op ons aangezien mijn man nog maar net 40 is en 2 kleine kinderen hebben. Gelukkig hebben we veel steun van familie en vrienden om ons heen.

Zo zie je maar weer dat het iedereen kan overkomen en dat gezondheid erg belangrijk is.

Groet Gwen

Alvast ontzettend bedankt!

Help mee en doneer

Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.