van psychiatrie naar hartpatient

24-1-2010 Mijn hartverhaal: Van Psychiatrie naar Hartpatiënt. Ik stel me even voor; Mijn naam is Barbara de Ronde, ik ben 50 jaar. Het begon allemaal een jaar of 25 geleden. Ik had last van vermoeidheid, depressie en angst en paniek. Ben naar het Riagg gegaan en heb mijn verhaal verteld. Ik kreeg medicatie een anti-depressiva. Dat was mijn eerste medicijn. Na een lange tijd doorgestuurd naar de Paazafdeling van een algemeen ziekenhuis. Eerste opname, kreeg rustgevende middelen vanwege de angst en paniek. Een aantal jaren later met diverse opnames en klachten van een opgeblazen gevoel in de hartstreek, en een zere linkerarm. Ik was ook heel druk en angstig. Gaf het aan bij de verpleging, maar werd niets mee gedaan, was allemaal psychisch! Na weer een opname werd ik onderzocht door een Iraanse arts. Hij was arts in opleiding, en in zijn eigen land Cardioloog.Deze arts nam mij serieus en heeft me elke dag 14 dagen lang een E.C.G. laten maken. Inmiddels was ik doorgestuurd naar het APZ algemeen psychiatrisch ziekenhuis, omdat ik op de Paaz uitbehandeld was.Ik kwam bij de Cardioloog terecht, ben onderzocht en doorgestuurd naar het Erasmus MC. Bij de Cardioloog daar een gesprek en allerlei onderzoeken. Een tijdje later een Ajmalinetest om te kijken hoe mijn hart reageerde. Ik moest een dag blijven en kreeg de uitslag: BRUGADA-syndroom. Een paar dagen later zat ik op gesprek bij de Cardioloog, en kreeg te horen dat ik een abnormaal hartritme had, en met spoed geopereerd zou worden! De Cardioloog wilde géén maand wachten. Brugadasyndroom is een electrice storing in het hart.Met gevolg een plotselinge hartdood. Eerder die maand was in Hongarije een gezonde jongen van 21 jaar overleden aan het Brugadasyndroom. Het is een aangeboren/erfelijke hartziekte, waar ik dus al 49 jaar mee rondhuppelde.Ik draag dus sinds 16-06-2009 een ICD en het gaat goed. Geen paniek of angststoornis gehad. Nu weet ik waar alle ellende vandaan kwam. Ik ben nu met de verwerking bezig en dat gaat goed. Ik heb het verschrikkelijk moeilijk gehad, niet veel steun van familie of kinderen. Heb alles zelf doorstaan. Ook de frustraties die je hebt na meer dan 20 jaar in de psychiatrie, 20 jaar veel verschillende medicatie, en ook medicatie die verboden is bij het Brugadasyndroom, gevaarlijk! En dan alle verschillende opname’s die ik heb gehad, ik weet zelf niet hoeveel. Dat heeft zo’n stuk van je leven verknalt, reken maar. Maar ik ben er nog!! En ik ben blij met het leven wat ik leef, samen met Binky, mijn rode kater van 8 maanden. Een schat.Ik werk parttime in een 2ehands-kledingboutique, ik lees, hobby, klusjes in huis, ik fiets heel veel, geniet met volle teugen van mijn muziekverzameling, heb veel plezier met Binky!, en met vrienden. Met mijn beperking help ik mensen in de psychiatrie. Ga een cursus doen “werken met eigen ervaring”, heb in 2009 na mijn operatie de Reanimatiecursus gedaan wat ik iedereen aanraad.Ik ben blij dat er zo’n ommekeer gekomen is in mijn leven. Ben op zoek naar de Iraanse arts die alles aan het rollen heeft gebracht, deze arts heeft een grote bos bloemen verdient! Ik hoop hem gauw te vinden.Dat was in het kort mijn hartverhaal; Van psychiatrie naar Hartpatiënt. Wat een wonder, ja wonderen bestaan echt!! Groetjes allemaal Barbara.