Hallo allemaal,
Wat een goede site, met zoveel herkenbare verhalen………………
Ik ben een vrouw van 39 en heb al een paar jaar last van synustachiecardy. Heb twee jonge kinderen van 9 en 13 jaar.
Alles is begonnen nadat ik bij allebei mijn kinderen het helpp syndroom heb gehad. (zwangerschapsvergiftiging). Voor de zwangerschappen nooit last van hoge bloeddruk gehad en na de zwangerschappen ondanks medicatie 170/105. Een jaar na de geboorte van mijn jongste kreeg ik last van een snelle hartslag in rust 120pm en bij inspanning 180pm. Dit was goed onder controlle te houden met medicatie. Tot twee jaar geleden ging ik door alle medicatie heen. Toen alle onderzoeken gedaan of het niet aan iets anders kon liggen, maar helaas het kwam echt van de sinusknoop af. Artsen vonden dit niet meer verantwoord (ik was 24 uur per dag de marhaton aan het lopen). En ik had geen energie meer om zelf’s de hond uittelaten, laat staan om iets met mijn kinderen te gaan doen. Vorig jaar in november een ablatie aan de sinusknoop gehad. Dit is niet een standaard operatie volgens de arts, maar bij mij niet onvermijdelijk. De ablatie was niet pijnlijk maar het wegbranden vond ik verschrikkelijk. Twee weken na de ablatie begonnen met revalidatie, dit ging allemaal goed en wat een rust……….. Maar nu 3 weken geleden kwam het weer terug, en nog veel heftiger dan het was. Vorige week een spoed afspraak gehad bij de cardioloog. Deze kon aan het filmpje zien dat het slechter was. Dus nu op een spoed oproep voor de tweede operatie wachten. Maar dan gaat hij agressief branden, met resultaat dat ik een pacemaker krijg 1 draadje naar de sinusknoop. Zie er erg tegen op maar als dit de oplossing is dan ben ik happy……. Ben alleen benieuwd hoe dat gaat met een pacemaker, en of je dan alles weer kan doen……………. Zie erg tegen de operatie op maar tegen de pacemaker meer…… Bedankt voor het lezen van mijn verhaal en iedereen veel geluk en gezondheid gewenst!!!!!!!!!!!!!!
Moos
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.