Voor de zevende keer

Afgelopen donderdag voor de zevende keer opgenomen in het ziekenhuis (Rijnland Ziekenhuis, Leiderdorp uitstekend ziekenhuis) met klachten van pijn op de borst, schouderblad, uitstraling naar de linkerarm en tintelingen in de vingers.

Het is om een beetje moedeloos van te worden. Sinds ik in juli 2012 gedotterd ben en er twee stents zijn ingebracht in de LAD ben ik klachten blijven houden. Echter de cardiologen weten niet waar het vandaan komt, ondanks bovenstaande verschijnselen.

Vrijdag opnieuw gekatheteriseerd en blijken er een aantal vernauwingen te zitten van 50%, waaronder een lange vernauwingen rechtsonder achter (ROA). Statistisch gezien krijgt men geen klachten bij 50% vernauwing en gaat men pas dotteren bij 70% of meer.

De pijn heeft men onderdrukt met een NTG infuus. De pijn zakte hierdoor naar een aanvaardbaar niveau (pijngrens 1 – 2).

Vrijdagavond ging ik van de bewaking en het infuus af, maar moest ik voor de zekerheid toch nog een nacht blijven op de CCU.

Zaterdagochtend kreeg na het ontbijt opeens weer ontzettende pijn (niveau 5) en werd ik ontzettend misselijk.

Verpleegkundige gaf een spray en deed een ECG. DIt tot driemaal toe en vertelde dat ik wel zou betekenen dat ik langer zou moeten blijven.

Tijdens de ronde van de cardiologen kreeg ik toch te horen, dat ik naar huis mocht en dat de gegevens naar het LUMC zouden worden gestuurd en zij daar verder onderzoek gaan doen naar de vernauwing(en) en eventuele andere aard van de klachten.

Ik ben nu thuis, zit in de stoel of lig in bed met pijn en voel mij beroerd.

Ik hoop echt, dat er in het LUMC een cardioloog is, die nu eens gaat uitzoeken, waar de klachten vandaan komen en wat deze kan opheffen.

Ik hoop het echt, want dit is echt waardeloos.

Ik loop in het tweede jaar ziektewet en zie al een WIA op mij afkomen.

Groet,

Fred