vreemde in mijn eigen lijf..

Hallo lezers,

Ik heb ws door een chemokuur, een hartinfarct gehad en ben 3x gereanimeerd. Mijn familie kreeg te horen dat ik de avond niet zou overleven, dus dikke paniek, zeker voor mijn partner en 2 kinderen (14 jaar). Na 3 dagen op IC ben ik bijgekomen en al snel knapte ik op, de dokters stonden versteld en snappen niet wat er gebeurde… ik op mijn plaats snapte niet waar iedereen zo moeilijk over deed, ik kon me nl zo goed als niks over die Ic tijd en het infarct herinneren, ik stoorde me er aan dat iedereen om me heen zo spastichs deed als ik wilde gaan lopen of zo. Na 6 dagen kwam de oncoloog ons vertellen dat ik door mijn slechte hartconditie niet meer geopereerd kon worden aan mijn maag en slokdarmkanker, oftewel… het zou pappen en nathouden worden tot ik eraan zou overlijden… wat een enorme schrik!! mijn en onze wereld stortte nogmaals in!.

Maar na ong 2 wkn wees een hartecho uit dat mijn hart wonderbaarlijk hersteld was van alles en nu durven ze toch weer een operatie aan, het is een emotionele wervelwind waarin ik en mijn gezin zich in bevind! Het gekke is dat ik me vanaf het begin goed voel, doe gewoon boodschappen en probeer mijn omgeving ervan te overtuigen dat ze normaal met me omgaan, maar ik snap wel dat ze enorm geschrokken zijn van al die doktoren.

Over een week of 4 volgt er dus een zware operatie waarbij mijn maag verwijderd wordt. Door al die wisselende gebeurtenissen en berichten ben ik erg emotineel geworden en voel me raar en vreemd, ook doordat  mijn omgeving zo anders tegen mij doet en aankijkt ( ben 20 kilo kwijt, bijna kaal en draag bril ipv lenzen), ik ben ik niet meer en dat doet zeer op de een of andere manier… toch ben ik blij dat ik leef en in ieder geval kans op leven heb maar ben ook erg bang voor die operatie…en mijn hart… zou het weer kunnen gebeuren??? en ik vind het erg moeilijk als mijn naasten vertellen over die eerste dagen, waar ik me niets van kan herinneren, het is echt erg heftig geweest en erg naar…

Is er iemand die dit gevoel van vervreemding herkent of mee heeft gemaakt? Ik zou graag willen horen of dit onrustige gevoel op de duur slijt of overgaat….of hoe anderen dit ev hebben ervaren….

Gr Tukkie