Wat hoor ik die klep toch tikken

Hallo hartgenoten,

In december 2008, en wel op 23 december, zou ik geopereerd worden aan mijn lekkende aortaklep ( vervanging door kunstklep ) en mitralisklep ( reparatie).

Een aangeboren afwijking.

Een half uur voor de operatie, gereed zittend in mijn bed in “vol ornaat ” kreeg ik te horen dat mijn operatie geen doorgang zou vinden vanwege het ontbreken van een ic-bed. Een aanzienlijke tik, eens temeer je je op de operatie voorbereid hebt en er veel door je hoofd is gegaan.

Het ziekenhuis, Antonius Nieuwegein, voelde zich niet gemakkelijk onder de situatie en de zeer betrokken cardiochirurg plande zelfs om mij op eerste kerstdag te opereren.

Dus op kerstavond weer naar het ziekenhuis en op eerste kerstdag opnieuw in vol ornaat gereed zittend in mijn bed voor de operatie.

En…. opnieuw het bericht dat er geen ic-bed beschikbaar was en kon weer naar huis.

Uiteindelijk op 29 december wel geopereerd.

Op zaterdag naar huis en op weg naar huis begon ik alweer te hoesten, er bleek opnieuw vocht in mijn longen.

Niet zo gek daar waar ik in het ziekenhuis vochtafdrijvers kreeg en viermaal daags een verneveling en ik zonder iets naar huis werd gestuurd.

Mijn vrouw heeft direct contact opgenomen met het Antonius maar kreeg daar de schokkende mededeling dat ik nu uit het ziekenhuis was en in handen van mijn huisarts was.

Mijn vrouw vertelde dat de huisarts nog niet eens de brief heeft kunnen ontvnagen maar daar had men geen boodschap aan.

Vervolgens op maandag naar het Anna Ziekenhuis in Geldrop waar de adequate cardioloog Dr. Polak mij op liet nemen.

Een week daar gelegen met vochtafdrijvers ed. en vervolgens weer naar huis.

De daarop volgende vrijdag nam ik voor het eerst na mijn operatie een kop koffie en aansluitend een glaasje witte wijn met als gevolg hartritmestoornissen ; daar ben ik het weekend mee doorgelopen en vervolegns ’s maandags weer op de ic in Geldrop opgenomen.

Infuus aangelegd om medicijnen te krijgen en om de twee uur injecties zonder enig resultaat.

De volgende ochtend werd door het artsenteam besloten om ’s middags een cardioversie te gaan doen om het hart weer in het ritme te krijgen.

Aansluitend kwam een anesthesist om mij alvast voor te bereiden en het infuus door te spuiten en wat bleek….. het infuus zat er foutief in waardoor de medicijnen de plaats van bestemming nooit konden bereiken.

Na het verwijderen van het infuus mijn hartslag een half uur een soort flipperkast maar daarna weer normaal en fijn naar huis.

Dat waren nogal wat ervaringen.

Zoals gesteld heb ik een kunstklep en ik word regelmatig helemaal dol van het getik wat zo goed hoorbaar is, soms lig ik er ’s nachts wakker van.

Heeft iemand wellicht gelijke ervaringen en een “oplossing “?

Verder bleek bij de laatste controle mijn cholesterol wat aan de hoge kant ondanks het feit ik geen enkel overgewicht heb en een sporter ben.

Heeft iemand suggesties om dit in de praktijk met goede zaken terug te dringen.

Dank voor jullie reacties.

Groet,