Wat is een titel 3

Hallo Lieve Hartgenoten

Gisteren ging dus niet door…….de gezamelijke automobilisten hadden een ring van ongevallen rond Amsterdam getrokken en toen ik huiswaarts reed werd ik geconfronteerd met files……uit contacten met vracht rijders en hun bakkies en GPSen
werd het mij duidelijk dat het gewoon aanschuiven geboden was en zien hoe lang het duurde……
Doed ik deed dus ruim 3 uur over 178 KM en ik weet nog dat ik hele stukken ook nog 120 heb kunnen rijden…….
Maar goed..
Ik werkte opeen bepaald moment op schiphol dus en ik werd gewoon gedwongen om over China te praten…mijn vrouw zei..ga dan, maar ik ga niet mee.
Ik heb een fantastiesche reis gemaakt met Koning Aap en een fijne ploeg, wilj het verslag er van compleet met foto's, stuur even een mailtje en ik stuur het U. beary@xs4all.nl
Vorig jaar wilde ik weer omdat China zo imnmens groot is dat ik nog lang niet allees gezien had.
Helaas was er een Chinees die het daar niet mee eens was, op de 7 dag, in DALI kreeg ik  terwijl we wachten op de bus , een karate trap in mijn nek en via een toegesnelde politieauto werd ik naar een Militair Hospital vervoerd.
CT scan en toen ik aan de monitor lag brak er paniek uit…..ik had een hartslag van
28 bij een bloeddruk van 136 over 78, en dat kon volgens de geleerde Chinesen helemaal niet.
De volgende dag bracht als enige verandering dat ik inmiddels op 39 hartbeats kwam  maar de rest bleef allemaal het zelfde, en het gekke was ik voelde me kip lekker.
Ik gebruikte al een paar maanden gee Betablockers meer dus daar kon het niet aan leggen en werd er dus besloten mijn Familie maar tte waarschuwen de helaas niet bereikbaar waren, waarna het besluit viel een Pacemaker in te bouwen.
Dat werd  zo U wilt een Opera of een scene uit een J.Bond film..
Er kwam een vrouwelijke Chirurg uit Shanghai en samen met het opperhoofd uit DALI  ging die een lead leggen van af mijn schouder  naar onder mijn hart, alleen de manier waarop………Ik lag daar in een vieze operatie zaal met open ramen en ook de deur was open zodat de hele goegemeente kon toekijken, ik droeg het overhemd waar ik 4 dagen geleden in op straat gelegen had, kortom ik verwachte door allerhande bacterien of wat dan ook opgevreten te  worden.
Maar goed via die Lead  kon men een draadlose pacemaker op me loslaten want er was besloten (na mijn verslag aan de Hulporganisatie van de OHRA, waar ik verzekerd ben en was) om mij of naar Beijing te brengen of naar Hong Kong.
Het werd Hong Kong.
In de late namiddag van dag 5 kwam er een Learjet met passagiers op het militaire vliegveld van DALI  en een Dokter met assistent  kwamen naar het Hostpitaal.
Ik werd in een soort cocon gefrommeld ( ik ben vrij fors en weeg 140 kilo)  en in een militaire ambulanche die zo van het front kwam…naar dat vliegtuigje en via de acherdeur in de staart van dat ding aan de wand gehangen.
Weg waren we voordat de Chinesen weer wat anders zouden uitvinden.
In Tjien-Stin  vlak bij Hong kong werd ik weer in zon uitgeleefde ambulance gestopt  en buiten het vliegveld weer in een plaatselijke ambulanche en aan de grens met Hong Kong in een echte ambulanche.
Kortom om 03.30 uur lag ik in het St Theresa Hospital in Hong Kong.

Zo de rest volgt wel weer.
Fijn weekend en tot ziens.

Beary