Wat is een titel..4

Hallo lieve  Hartgenoten.

Arie op deze fraaie zondagmorgen zit ik fris en fruitig achter mijn PC na gisteravond nog gepoogd te hebben een visje aan de haak te krijgen en een heerlijke slaapnacht.

Maar goed ik kwam dus 'snachts om half 4 in dat St Theresa's Hospital, en waar het in DALI allemaal aan ontbrak werd hier voor meer dan 200% gecompenseerd.
Binnen 10 minuten lag ik door 8 handjes gewassen en voorzien van een schoon ziekenhuis hemd in een schoon bed met naast mij een toren  met monitor en weet ik veel wat, toen mijn labtop in zicht kwam werd die meteen op die toren aangesloten maar eerst moest de Dokter komen en die besloot na ampel onderzoek een Pacemaker te plaatsen en wel de zelfde dag nog om 16.00 uur.
Ik was inmiddels voorzien van een automatische bloeddrukmeter en een automatische infuus, iets wat in DALI  volkomen onbekend was.
Na een paar uur heerlijk te hebben geslapen  werd ik wakker doordat er kleine handjes aan mijn lijf friemelde en ik weer gewassen werd, toen ik aangaf een plasje te moeten plegen hing de fles al op de goede plaats, in DALI had ik een plastic steek  en moest ik rechtop gaan zitten om mijn niagara in dat ding te mikken, verpleegkundigen kwamen dan niet in mijn buurt.
En vergis U niet , door de grote hoeveelheid vloeistof welke door de adertjes van mijn hand in mijn lichaam werden gepompt moest ik vaak , heel vaak plassen.
Maar in St Theresa waren ze niet vies van een man.
En daar kwam mijn personal assistent ( de jonge man die er voor moest zorgen dat het deze patiënt aan niets ontbrak) met een lijst om mijn wensen voor het ontbijt op te vermelden……ik had sinds 5 dagen niets meer te eten gehad……..Alleen infuus.
Om kort  te gaan om 16.00 uur stond ik in een heel volgepakt operatiekamer waar twee operatie banken stonden  en waar langs de wanden alles stond wat je ooit maar tijdens een operatie nodig zou kunnen hebben en alles super steriel.
Zelfs ik werd zo ingepakt dat alleen een arm en mijn borst niet ingepakt waren.
Alleen de Chirurg met zijn assistent die ook Hart Chirurge was en de bedienster van de zeer ingewikkelde maar overal biij komende rontgenrobot en een omloop zuster deden de job.
Binnen 2 uur was ik vanbinnen bekeken en gefotografeerd en was het brodelwerk van de Chinesen in DALI  ongedaan gemaakt en was ik voorzien van een minisculklein pacemakertje, en weer op weg naar mijn bed. Waar mijn avond eten al weer gereed stond.
Na vele controles en dergelijke werd ik na 4 dagen naar de General ward gebracht waar ik op een 2 persoons kamer kwam.
de dag daarna werd ik gecatheriseerd en werd er enpassant ook nog een shent geplaatst en een ader gedotterd.Ik had gedurende mijn verblijf in het Hospital  constand de mogelijkheid om via mijn Labtop mijn thuisfrond  per Email op de hoogte te houden.
Precies een week na aankomst werd ik door een grote Mercedes limousine  naar een luxe Hotel in hartje Hong Kong gebracht waar ik een weekje mocht logeren om dan na controle eventueel onder begeleiding terug te vliegen naar Amsterdam.
Ik was al een paar keer in Hong Kong geweest en ik heb me dus best vermaakt.
Lekker gegeten , vaak japans , maar vooral lekker.
Na die week achte de Hartchirurg het doenlijk om alleen te gaan vliegen en werd er door de Hulporganisatie  van de OHRHA een reis  per KLM naar Amsterdam geboekt.
Op Schiphol stonden ex collegas te wachten met een Caddy car en werd ik netjes aan de buitendeur  af gezet.

Dit was alles en klein halfjaar geleden en inmiddels vergeet ik meestal dat ik een Pacemaker  draag en werk ik om mijn pensioen wat op te krikken, en nog wat vakanties te kunnen houden.
Ik heb het de komende week wat druk, 3 dagen 4 lesdelen surveilleren op de Hoge school van Amsterdam en twee avonden vis rijden met een kleine Koel auto  van Amsterdam naar EDE.

Als ik moe word  ga ik ff rusten en als ik honger krijg eet ik wat….mijn huisarts prikt regelmatig mijn suiker die maar niet wil komen en verder roept iedereen dat ik moet afvallen……Maar niemand kan me vertellen wat ik nu nog moet laten staan dus het zal wel.

Fijne Zon dag en toedeloe.

Beary