Beste medelotgenoten,
In 1995 heb ik een hartinfarkt gekregen en helaas kerstmis 2005 moest ik een hartoperatie ondergaan en werden er 6 by-passes gezet. Bij mijn eerste controle bij de cardioloog vroeg ik hem waarom ik niet eerder was geopereerd.Ik voelde me herboren,integenstelling met de periode tussen moment van infarkt en de operate.Elk raamkozijn was een halte plaats.
Ik ben nu 73 .Heb alleen diabetis-2 gekregen en last van beginnende atrose.Verder voel ik mij prima.Fiets veel en moet wel blijven denken dat je toch niet alles meer kan.En dat vergeet ik nog wel eens.Gevolg vrouw en kinderen in paniek omdat ik bv toch ga fietsen met windkracht 8.
E.a is nu ongeveer een jaar of tien geleden gebeurd , maar het rare is dat ik er elke dag aan moet denken en precies kan beschrijven wat er toen gebeurd is. Ik ben dan ook verschrikkelijk benieuwd of er meer lotgenoten daar last van hebben.
Vanaf het begin zijn we er altijd open over. Zelf was ik ook niet bang om alleen weg te gaan of alleen thuis te zijn. Helaas
ken ik mensen die doodsangsten uitstaan. Ik heb maar een motto blijf lachen ,want als de hemel valt hebben we allemaal een blauwe hoed. Dit was mijn verhaal na al die jaren,
“don Leo
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.
