Zie je wel….zit niet tussen me oren

In het jaar 2011 kreeg ik steeds meer last van hartkloppingen en een drukkend gevoel op me borstkast.

Veel bij me huisarts geweest en onderzoeken gehad bij de Cardioloog in het Ziekenhuis.

Ik werd toen van het kastje naar de muur gestuurd met zonder resultaat, aan de ene kant goed maar aan de andere kant was het probleem waar ik mee liep nog steeds niet opgelost.

Uiteindelijk ben ik naar CardiologieCentra in Amsterdam gegaan, een zeer aardige cardioloog ( dr Bakker) heeft mij toen geholpen, hier krijg je een dag allerlei onderzoeken en einde van de dag de volledige uitslagen te horen, echt heel fijn.

Niet dat ik op zo’n antwoord zat te wachten, maar in mijn hart stond er een klep open, op de Echo was duidelijk te zien dat dit bij de geboorte al het geval was.( nooit eerder last van gehad)

Dit veroorzaakte ook de kloppingen,mijn hart moest harder pompen, maar ik kan er 100 mee worden!

Voldaan gevoel ging in daar weg, maar ook met zie je wel, het zit niet tussen me oren.

Medicatie gekregen en het ging allemaal goed.

Tot aan het jaar 2013 werd het alleen maar erger weer, terug naar de cardioloog.

Andere medicijnen gekregen, en deze zouden dan weer moeten gaan werken.

3 maal daags aan de propranolol 10 mg, gingen we dus doen.

Begin september/oktober ging het up en down….en wederom weer terug naar de huisarts, want het ging niet.

Kreeg meer kloppingen, bonzen van het hart en benauwd…..me borstkast leek wel bond en blauw en of er een bulldozer over heen ging elke keer.

De bewuste dag heb ik na me werk de dokterspost in voorhout gebeld, want het was niet meer te houden.

Moest komen om het te laten controleren, en voordat ik het wist ging ik per ambulance naar het LUMC in Leiden.

Daar werd ik al opgewacht door de cardioloog, wederom weer bloed afnemen,long foto’s werden gemaakt en aan de monitor gelegd.

Mijn hart ging als een dolle te keer, en zo werd ie weer rustig….echt …wat zit een mens toch raar in elkaar…..

uiteindelijk maakte mijn hart zoveel overslagen achter elkaar en dit ook die druk gaf, heel vervelend en momenten niet vrolijk van.

Cardioloog in Leiden zou me gaan aanmelden bij Cardiologie in Lisse voor een plan van aanpak.

Inmiddels “bestempeld” met hartstoornis, en plan van aanpak is nog onbekend.

Mijn gevoel jumpt alle kanten op, ergens blij dat ik weet wat er aan de hand is en dat het te behandelen is….maar aan de andere kant beperkt het me ook weer, maar ook bij me gezin….ook van hoe nu verder….wat gaat er verder gebeuren…

Ben wel benieuwd hier op deze site, hoe ieder daar mee om gaat.