Zomaar ineens.

Mijn man en ik gingen 10 jaar geleden met onze tent kamperen. Er was niks aan de hand en ik voelde mij goed. In de vroege ochtend werd ik wakker met pijn in mijn borst en voelde ik mij vreselijk beroerd en misselijk. Ik probeerde mijn man wakker te maken maar tot mijn grote angst kon ik mij niet meer bewegen en ook geen geluid geven. Gelukkig merkte mijn man dat er iets aan de hand was met mij. wij dachten aan een griepje dus hielp hij mij de tent uit waar ik in het gras een tijdje bleef zitten. Langzaam maar zeker begon ik mij weer goed te voelen en ging voor ons de dag gewoon beginnen. Wij wilde het afwachten want de volgende dag gingen wij weer naar huis en zou ik gelijk naar de huisarts gaan. De pijn ging weg al voelde ik mij nog erg moe en niet echt lekker. Toen wij weer thuis waren ben ik naar de huisarts gegaan die een hartfilmpje liet maken en daarop werd gezien dat ik een hartinfarct had gehad en door een litteken zagen zij dat dit mijn 2de was. Er werd een afspraak gemaakt in het ziekenhuis en daar kreeg ik een onderzoek en werd gezien dat ik een verstopping had. Ik heb lang moeten wachten voor een oproep maar uiteindelijk ben ik gedotterd en is er een stent geplaatst bij mij. Nu heb ik dus medicijnen voor mijn hart en te hoge cholesterol. Ik ben een lange tijd erg onzeker geweest maar na verloop van tijd ging ik weer mijn eigen gang. Nu reis ik weer maar hou mijzelf en mijn hart goed in de gaten en ik zal zeker gelijk aan de bel trekken als ik het niet vertrouwd.