Zucht, ik, Kelly Kathleen, heb inlogproblemen

Ik heb eerder hier stukjes geschreven onder mijn gebruikersnaam Kelly Kathleen maar dat lukte niet meer en na hulp kon ik inloggen onder mijn eigen naam maar het omzetten naar Kelly Kathleen lukt nog niet dus ik kan ook niet bij mijn hartverhalen. Nou ja, er zijn ergere dingen.

Een paar weken geleden had ik verteld dat ik in overleg met mijn huisarts gestopt was met de cholesterolremmer in een poging eens van die pijnlijke hielen af te komen. Het maakte totaal geen verschil en na wat uitleg door de verpleegkundige van de hartfalenpoli ben ik de groene lastig door te slikken pillen maar weer gaan gebruiken. Het zou niet zo zeer gaan om de hoeveelheid cholesterol maar meer om de conditie van de binnenkant van de bloedvaten. Daar is wat voor te zeggen want mijn cholesterol is nooit hoog geweest. Ik heb ergens eens gelezen dat het gebruik van cholesterolremmers het risico op dementie vergroot maar het niet gebruiken van dit middel vergroot weer de kans op herseninfarcten en vasculaire dementie. Als ik moet kiezen dan heb ik liever die eerste.

Helaas kan ik al maanden niet meer sporten omdat ik medio december een ongelukje met mijn fiets gehad heb. Onlangs ging het weer de goede kant op en kon ik weer wat meer maar zondag heb ik mijn hand overspeeld en de pijn is erger dan het ooit geweest is. Ik kon er zelfs een nacht niet van slapen en het benaderde de pijn van de hartaanval drie jaar geleden. Ik ben nu aan de pillen. Weer een stapel bijwerkingen erbij. Ik voel me zo langzamerhand een vat vol medicijnen.

Voor wie het gezien heeft – ik heb meegewerkt aan een interview over mijn levensverhaal voor Mijn Geheim met de bedoeling vrouwen erop te attenderen dat een hartaanval bij vrouwen minder pijnlijk en vooral erg onduidelijk is. Daardoor zijn hartkwalen doodsoorzaak nr. 1 bij vrouwen. De informatie hierover begint op gang te komen maar teveel vrouwen hebben er nog geen idee van. Ik moest ook poseren voor bij dat verhaal. Mede vanwege die rugpijn zag ik er minder gezond uit dan op de foto’s in de Hartbrug vorig jaar en de ene fotograaf is ook de andere niet. Bij deze foto is de kleur enorm versterkt waardoor ik er met een rood vlekkerig hoofd op sta. Alles voor het goede doel 😉