Mijn schoondochter (31jaar) was 39,5 weken zwanger van een tweeling toen ze opgenomen werd in het ziekenhuis omdat ze aangaf dat het haar te zwaar was. Ze hield ontzettend veel vocht vast, haar hele lichaam was opgezwollen. Men heeft haar via een zg. veter hormonen toegediend in de vagina, om weeën op te wekken en ontsluiting te krijgen. Wel weeën, geen ontsluiting. De volgende dag weer, wederom zonder resultaat. Die dag daarop was een rustdag. want al die weeën is heel vermoeiend. De volgende dag weer hormonen toegediend en toen had ze 2 cm. ontsluiting. Men heeft de volgende ochtend de vliezen gebroken en 4 uur later had ze pas 4 cm. ontsluiting. Uiteindelijk is ze via de keizersnede bevallen van een gezonde tweeling.
Na 3 dagen mocht ze naar huis, maar kreeg de volgende avond hoge koorts en mijn zoon heeft haar onmiddellijk naar het ziekenhuis gebracht. Uit onderzoeken bleek dat ze longembolie had en ze kreeg medicijnen toegediend (o.a. bloedverdunners)
Omdat ze nog steeds zuurstof nodig had en zo veel vocht vast hield en dit ook achter de longen zat, zijn er verdere onderzoeken gedaan en ook is er een ECG gemaakt en een MRI scan. Hieruit bleek dat ze hartfalen klasse 3 heeft. Met de juiste medicatie kan dit hopelijk worden teruggebracht tot klasse 2. (haar linker kamer is vergroot)
Ze voelt zich nu gelukkig wel iets beter, al is het wel heel verdrietig dat ze haar kinderen maar een aantal uren per dag ziet.
De gynaecoloog zegt dat de vermoedelijke oorzaak de zwangerschap is of misschien hepatitis.
Mijn vraag aan u allen is:
Zijn er vrouwen die ook zoiets meegemaakt hebben?
Wat zijn de vooruitzichten?
Misschien ook interessant
Help mee en doneer
Met jouw donatie kunnen we 1,7 miljoen hart- en vaatpatiënten onafhankelijk blijven ondersteunen.