De zon kleurt rood aan de hemel en zakt langzaam weg in de weilanden. Windmolens, dijkjes vol schapen en gerooide akkers met eenzame tractoren razen aan ons voorbij. De snelweg is rustig, zeker voor een doordeweekse dag rond spitstijd. De leegte die ik waarneem vanuit het autoraam, ontroert me. Want na dagenlang dezelfde straat met geparkeerde auto’s te hebben gezien, is er niets mooiers dan de vrije natuur.
Op het moment dat ik deze column schrijf, is het slechts een paar weken sinds het kabinet ingrijpende maatregelen aankondigde om de verspreiding van het coronavirus te remmen: geen scholen, geen evenementen, geen groepsvorming, ‘blijft u vooral binnen’…
De gebeurtenissen volgen elkaar in zo’n rap tempo
Maak een account aan om gratis 3 artikelen te lezen en blijf op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen in de cardiologische wereld.Het hele artikel lezen? Maak gratis een account aan