Algemeen
woensdag 2 oktober 2019
De industrie stopt steeds meer stofjes met onuitsprekelijke namen in ons voedsel, en haalt steeds vaker gezonde vezels eruit. Dat ultrabewerkte voedsel is slecht voor hart en bloedvaten. Het AD schonk daar uitgebreid aandacht aan.
Wat is dat, ultrabewerkt voedsel? Dat zijn volgens de Amerikaanse publicist Michael Pollan producten die je oma niet als voedsel zou herkennen. Bovendien bevatten deze producten meer dan vijf ingrediënten met moeilijke uit te spreken benamingen.
Geript voedsel
De industrie haalt vaak nuttige voedingsstoffen zoals vitamines en vezels uit dat voedsel, zoals koekjes zonder vitamines of vezels, of limonadesiroop zonder vezels en voedingsstoffen die nog wel in het oorspronkelijke fruit zaten.
Rauw voedsel
Veel mensen eten overigens veel rauwe groenten, maar ook daarvan worden specialisten niet altijd vrolijk: het is niet zomaar dat onze voorouders rauw voedsel kookten, maalden of roosterden. Daardoor werden in de groente aanwezige, voor ons schadelijke stoffen onschadelijk gemaakt. Volgens voedingswetenschappers Jaap Seidell en Jutka Halberstadt neemt rauw voedsel ook risico’s met zich mee, aldus het AD.
Onzin
Mensen zetten in vroeger tijden natuurlijke processen als vergisting in om voedsel beter houdbaar of lekkerder te maken. Het is dan ook onzin om, zoals raw foodies doen, te stellen dat de mens van nature onbewerkt voedsel eet en dat dit beter zou zijn dan bewerkt.
Bewerkt voedsel
Feit is dat bewerkt voedsel op zich goed is voor onze gezondheid. Maar de industrie overdrijft maar al te vaak, en voegt er kwistig suiker aan toe. Voedselwaakhond Foodwatch wijst erop dat 70 procent van het aanbod in de supermarkt bestaat uit ultrabewerkt voedsel. De producten zijn zo samengesteld dat wij ze lekker vinden en voor velen van ons onweerstaanbaar zijn. Dat verklaart ook de populariteit van de snacks en de snelle hap, eng van de thuisbezorgde warme maaltijd zoals pizza’s.
Je wordt er levenslang ziek van
Het zijn deze ultrabewerkte industriële producten die zorgen voor de wild om zich heen grijpende epidemieën als diabetes en obesitas. Vreselijk.
Zelf koken
In de jaren ’50 van de vorige eeuw stonden we maar liefst twee uur per dag in de keuken. Dat is nu gereduceerd naar gemiddeld 28 minuten. De kant-en-klaarproducten vinden in toenemende mate hun weg naar onze buik via de alom aanwezige magnetrons, elektrische mixers en blenders. En steeds meer mensen koken uit pakjes en bakjes, in plaats van zelf groenten te bereiden.
Voor meer artikelen klik hier
