Wervingsbureaus verdienen goud geld aan Goede Doelen

Wervingsbureaus en hun eigenaren worden stinkend rijk van hun werk voor Goede Doelen. Met name hun directeuren baden volgens Follow The Money (FTM) vaak in weelde, en investeren het geld in luxegoederen en huizen. Om alvast alle misverstanden uit de wereld te helpen: Hartpatiënten Nederland doet niet mee aan deze waanzin.

Om niet zelf de straat op te hoeven gaan voor het werven van nieuwe donateurs nemen veel Goede Doelen wervingsbureaus onder de arm – maar daarvoor betalen ze wel de hoofdprijs, blijkt uit het donderdag gepubliceerde onderzoek door FTM. Zo werkte Greenpeace in 2018, 2019 en 2022 met wervingsbureau ZSP Netwerk, waar zzp-verkopers volgens FTM tussen de 60 en 100 euro per uur verdienen. Het duurt een hele tijd voor Greenpeace het geïnvesteerde geld terugverdient: maar liefst 24 maanden. Simpel uitgedrukt: goedbedoelende Greenpeace-donateurs spekken twee jaar lang de zakken van de bureaus en vooral hun eigenaren, die er een weldadig luxe leventje in peperdure landgoederen op na houden, badend in weelde en luxe. Met geld van donateurs voor Goede Doelen!

Schokkend

FTM somt enkele Goede Doelen op, die gebruik maken van deze bureaus, en waarvan de kersverse donateurs dus meebetalen aan het luxeleventje van de eigenaren. Wat ons direct opviel: De Hartstichting. Ongelooflijk, vinden wij dat. Geld van donateurs bedoeld voor onderzoek naar hart- en vaatziekten wordt binnengehaald door zakkenvullers die vooral zichzelf als Goed Doel lijken te beschouwen.

Vluchtelingenwerk, ook zo’n Goed Doel, waarvan de goedbedoelende donateur maar liefst 20 maanden het salesbureau betaalt, voor er een cent richting vluchtelingen vloeit. Verder onder meer Unicef, het Aidsfonds, WWF, Het Rode Kruis. Van de 20 grootste Goede Doelen die een CBF-erkenning hebben maken er nu of in het verleden zeker 15 gebruik van salesbureaus. Aldus FTM. Natuurmonumenten stopte in 2020 omdat het onder de streep toch te weinig opleverde.

Onacceptabel

Wij vinden dit onacceptabel. Voor bestuurders van Goede Doelen geldt niet voor niks de Balkenendenorm: ze mogen niet teveel verdienen, want het geld behoort naar de mensen te gaan voor wie zij opkomen. Tegelijkertijd zie je dat miljoenen aan donateursgelden in de wijde zakken van mensen vloeien die echt van niemand hulp nodig hebben: de eigenaren en aandeelhouders van de salesbureaus.

Schrapen

FTM noemt als voorbeeld van zo iemand eigenaar Sharif Sayed van zo’n wervingsbureau, multimiljonair en in het bezit van heel veel vastgoed. Op social media laat hij zich bewonderen in een helikopter boven de Grand Canyon, in een jeep op Hawaï of een crossmotor op Dubai. Sayed woont in Amsterdam in een penthouse van 250 vierkante meter aan de gracht bij de Jordaan, een woning met negen kamers en een hoog, deels glazen plafond, met een waarde van zo’n twee miljoen euro. Verder bezit de goede man twee vastgoed bv’s op Ibiza. In zijn eigen Holding heeft hij inmiddels ruim 11 miljoen euro opgepot, en hij is geen uitzondering volgens FTM. Hij boorde net zoals veel andere mannen een goudader aan door te gaan werven voor Goede Doelen: niets vermoedende donateurs spekken hun enorme rijkdom.