Ziekte als verdienmodel: Kan het ook anders?

Onlangs zag ik een filmpje van VPRO Tegenlicht voorbijkomen waarin arts Emma Bruns haar ongezouten mening geeft over de huidige gezondheidszorg en de macht van de zorgverzekeraars en de farmaceutische industrie. Zij geeft hierin aan dat het soms voelt alsof we als samenleving heel ver weg zijn geraakt van datgene waar de zorg ooit voor bedoeld was. Daar waar gezondheid centraal zou moeten staan in ons leven, draaien we vandaag de dag op een verdienmodel van ziekte.

Volgens Bruns hebben zorgverzekeraars, de farmaceutische industrie en zelfs ziekenhuizen baat bij zoveel mogelijk patiënten. Hoe meer zieke mensen, hoe meer geld. Hoe krom dit ook is, toch klopt het. De gezondheidszorg zou erop gericht moeten zijn om zoveel mogelijk mensen te genezen, maar in de praktijk ligt dit iets complexer. Een voorbeeld is het verrichten van onderzoek. Vaak wordt er meer onderzoek gedaan naar medicijnen dan naar de positieve effecten van bijvoorbeeld een andere leefstijl. Eigenlijk is dit toch de omgekeerde wereld? Voorkomen is beter dan genezen, lijkt mij. Maar met het op de markt brengen van nieuwe medicijnen is nu eenmaal veel geld gemoeid. ‘Precies dit consumentisme is diepgeworteld geraakt in onze zorg’, zegt Bruns hierover.

Ziekte lijkt zo inderdaad een verdienmodel geworden. ‘En dat systeem is ziek. Het verkeert in zodanig kritieke toestand dat we maar blijven reanimeren, zonder op zoek te gaan naar de onderliggende oorzaak.’ Deze uitspraak van Bruns is niet alleen een mooie beeldspraak, maar ook zeer treffend. Ik ben bang dat ze gelijk heeft. En zolang deze situatie zo is, hebben de zorgverzekeraars en de farmaceutische industrie het voor het zeggen. De artsen en zorgverleners blijven slechts marionetten in dit spel.

Volgens Bruns moet de overheid het voortouw nemen in het veranderen van dit systeem. Ik hoop oprecht dat de overheid dit doet, zodat er eindelijk iets verandert.

Column door: Marly van Overveld