[Bert Wulms]

Goedemiddag allemaal,

Ik wou me even voorstellen ik ben Natalie en 27 jaar.
Ik wil even mijn verhaal van me afschrijven. Ik ben ruim een jaar geleden bij spoedeisende hulp terecht gekomen omdat ik een tia doormaakte.
Mijn gezicht lippen en tong tintelde en ik zag aan een oog helemaal niks meer dit duurde overigens een minuut of 2.
Mijn linkerkant was helemaal slap en had een giga bloeddruk.
Eerst gingen ze kijken of ik een hersenbloeding of iets dergelijks had, gelukkig was dit niet het geval.
Neuroloog zei dat het ook een tia kon zijn en daarvoor kreeg ik pillen bloedverdunners en al vrij snel voelde ik me beter. Paar dagen later gingen ze kijken of ik verstoppingen had in mijn ader naar mijn hoofd. Er was helemaal niks te zien, het eerste wat ik dacht was dit klopt niet want hoe kan ik me dan beter voelen? Ik moest er gelijk mee stoppen.

Nog geen half jaar later werd ik opgenomen vanwege een longontsteking en nog maar 80 % zuurstof. Ik was zooo moe het leek wel of ik 6 dagen niet geslapen had.
Ik had aan 4 verschillende artsen verteld dat ik zo’n pijn op de borst had niemand wilde even naar mijn hart luisteren. Als ik het vroeg dan was het we zien er geen reden toe. haast alle longpatiënten hebben wel eens last van hun borst wordt dan gezegd. Toen ik naar huis mocht moest ik gewoon goed slapen en dan zou het vanzelf over gaan. :unsure:

Ik naar huis weer verder opknappen hoopte ik dan. De pijn bleef vooral als ik gesport had en steeds duizelig. Ik weer naar de huisarts en die zei het is stress mijn longarts zei weer het zijn spieren. Alle dokters zeggen weer wat anders. Iedere keer dacht ik weer yes, het is ieder geval niet mijn hart.
Tot ik bijna flauw viel op mijn werk en weer hartkloppingen. Ik dacht ik ga nu weer naar de huisarts en laat me niet wegsturen voor ze iets gaan doen. Ik mijn verhaal verteld zegt hij ik heb geen idee wat het is ik ga even overleggen dit was een arts in opleiding.
Hij had ieder geval naar mijn hart geluisterd. Eindelijk kwam het verlossende woord ik hoor een ruisje op je hart, zijn er in de familie hartklepafwijkingen? nee die zijn er niet hoewel bijna iedereen jong overlijd aan hartkwalen.
Hij zei wel dat mijn klachten daar niet van komen maar van een spastische slokdarm. :lol:
Ik kreeg eindelijk na een heel jaar een doorverwijzing naar een cardioloog. een heel jaar opgewacht.

2 weken terug eindelijk naar een cardioloog geweest. Hij schrok gewoon dat niemand even luisterde want je kon het zo horen.
Hij vertelde dat hij bijna zeker wist dat ik aortaklepstenose had alleen moet ik nog wel een echo laten maken om te kijken hoe ver het vernauwd is en of er een lek in zit.
Je wilt echt niet weten wat er op dat moment allemaal door mijn hoofd heen ging. Al die tijd klagen heeft toch wel zijn vruchten afgeworpen.
Maar wat voel ik me onzeker nu hoe gaat de toekomst nu verder? Al die vragen waar ik geen antwoord nog op krijg pas 27 augustus hoor ik de uitslag .

Sorry voor het lange berichtje!
:blush:

[Auteur]

Berichten