[Bert Wulms]

Hallo hartgenoten,

Een paar dagen geleden heb ik mijn hartverhaal al bij de hartverhalen gezet. Een nogal lang epistel dus voor het evenwicht zal ik het hier kort proberen te houden.

Suzan van 54 uit Haarlem, ik heb een geweldige partner die inmiddels in aanmerking komt voor een vetlederen medaille. Verder wonen hier fantastisch lieve en mooie katten en twee dito honden. Met de kleinere kan ik inmiddels zelf weer kortere wandelingen maken. De grote is me helaas te sterk en die heb ik niet voldoende onder controle (ik ben knap onzeker geworden door het hartfalen).
Het ging mis met Sinterklaas 2008, drie maanden later op 10 maart hebben ze mijn kransslagader doorgeprikt en er een stent ingezet.
Donderdag (november 2009) word ik weer gekatheteriseerd (Prison III studie) en ik hoop dat ik dan te horen krijg dat de mate van plaque niet echt erger is geworden sinds begin juni. Toen bleek dat er angina pectoris bij mijn best al zwaar hartfalen was gekomen en zeer waarschijnlijk kwam dat door de ongunstige werking van een maagbeschermer op de bloedverdunner die je krijgt nadat je een stent hebt gekregen. Ik hoop zo dat de situatie daar binnen stabiel is want dat zou inhouden dat de oorzaak van de angina pectoris inderdaad door die medicijnencombinatie veroorzaakt werd en dat dit risico nu onder controle is.
Na de maanden hartrevalidatie ben ik naar een sportschool gegaan waar ze 55+ers korting geven en waardoor ik me niet de enige grootmoeder tussen de jongelui voel.

Ik denk dat de oorzaak van mijn hartinfarct apneu was. Ik had me vanaf 1999 meer dan eens bij m’n (toenmalige, antroposofische) huisarts en zelfs twee maal bij een KNO-arts gemeld met de vraag wat ze konden doen aan de door mezelf gestelde diagnose van apneu. Deze onvoorstelbare slechte artsen wisten niet dat er een soort beademingsmachine voor bestond en hebben me er nog vijf jaar mee laten martelen (iedere nacht steeds stikkend wakker schrikken) totdat ik zelf via internet de patiëntenvereniging vond. Onbehandelde apneupatiënten overlijden nogal eens in hun slaap aan een hartstilstand. Vandaar dat ik aan deze reden denk want de andere risicofactoren waren niet op mij van toepassing.

[Mindworkz]

Ik was net op zoek naar het topic Babbelhoekje maar belandde in dit hoekje en kwam zowaar mijn eigen stukje tegen.
Even een update: er zijn geen nieuwe dichtslibbingen gevonden en inmiddels (juni 2011) kan ik weer af en toe met onze grote hond wandelen dankzij de tips van de hondenfluisteraar Cesar Millan op National Geografic én staat mijn hoofd op de cover van de laatste Hartbrug. Uitgebreidere updates staan bij mijn hartverhalen.

Groetjes,

Suzan

[Auteur]

Berichten